Στην είσοδο του χωριού ξεπροβάλει σας οπτασία το παλιό πέτρινο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου, όπου εκκλησιαζόταν οι κάτοικοι του χωριού πριν χτιστεί η εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου μέσα στο νέο χωριό. Δίπλα σ’ αυτό υπάρχει η λεγόμενη «βρύση της νύφης», γιατί, σύμφωνα με το έθιμο του βλάχικου γάμου, μετά το μυστήριο και αφού χορεύανε έξω από την εκκλησία, φέρνανε στη νύφη μια στάμνα και πήγαιναν στη βρύση για νερό. Εκεί γιορτάστηκε και φέτος ο Άγιος Γεώργιος με τους κατοίκους να τηρούν την παράδοση για τον εορτασμό του Αγίου. Το έθιμο θέλει όλους τους Γιώργηδες να στέκονται υπομονετικά μετά το τέλος της λειτουργίας στην σειρά ώστε να δεχθούνε τις ευχές όλων των παρευρισκόμενων συχωριανών τους.
