Ξαναχτύπησε ο γνωστός άγνωστος συγχωριανός μας με ένα ποίημα για την άνοιξη.

Μας ήρθε η άνοιξη στο χωριό

κι άνθισαν τα λουλούδια

και τα πουλάκια στα κλαριά

μας λεν γλυκά τραγούδια

Αρχίσαν πάνω στα βουνά

να λιώνουνε τα χιονιά

και στα καλώδιά του χωριού

ήρθαν τα χελιδόνια

Σε λίγο θάνε Πασχαλιά

θέμου τι ευτυχία

θάχουμε κόσμο στο χωριό

παιδάκια στην πλατεία

Το Σάββατο πούνε της λαμπρής

θα πάμε όλοι εκκλησία

και το πρωί μες τις αυλές

θα ψήνουμε οβελία

Και σαν θα ‘ρθει απόγευμα

εκεί να δεις μεράκι

το κλαρίνο θα αντηχεί

σε όλο το χωριουδάκι

Θάνε σαν τον παλιό καιρό

που βγαίναν τα κορίτσια

και χόρευαν να βρουν γαμπρούς

με νάζια και καπρίτσια

Και αρχίζανε τα προξενιά

το βραδύ σπίτι σπίτι

από τον πέρα μαχαλά

και φτάνανε ως την Κρήτη.