Το μικρό εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου βρίσκεται σε πολύ μικρή απόσταση από το χωριό, στην περιοχή Μέκη, δίπλα από τον αμαξιτό δρόμο που συνδέει σήμερα το χωριό με την Καλαμπάκα. Δε γνωρίζουμε πότε ακριβώς κτίστηκε. Το βέβαιο είναι ότι υπήρχε πολύ πριν από τη μετοικεσία της δεκαετίας 1820-1830. Εξυπηρέτησε τις θρησκευτικές ανάγκες του νέου οικισμού για πενήντα περίπου χρόνια, μέχρι το 1872, που κτίστηκε ο καινούργιος ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου μέσα στο χωριό. Κατά την παράδοση υπήρχε εκεί γυναικείο μοναστήρι, που ήταν μετόχι της Μονής Σιαμάδων. Ερείπια των κελιών σώζονταν μέχρι πριν από λίγα χρόνια.
Το εξωκκλήσι του Αγίου Γεωργίου είναι μια πέτρινη μονόκλιτη βασιλική με τετράκλινη στέγη. Η κύρια δυτική είσοδος στο ναό από πολύ νωρίς είχε αχρηστευθεί, λόγω συσσώρευσης πολλών χωμάτινων όγκων από κατολίσθηση στο σημείο αυτό και για πολλά χρόνια υπήρχε μόνο μία μικρή εξωτερική είσοδος στη βόρεια πλευρά, που οδηγούσε στο νάρθηκα, ο οποίος δεν έφερε καμία διακόσμηση. Αργότερα, για να εξυπηρετούνται καλύτερα οι ανάγκες των πιστών ανοίχτηκε στη νότια πλευρά του ναού και δεύτερη είσοδος. Γκρεμίστηκε ο τοίχος και στη συνέχεια κατασκευάστηκε μικρή ξύλινη σκάλα για την κάθοδο στο ναό, γιατί το έδαφος ήταν επικλινές.
Οι εσωτερικοί τοίχοι του ναού είναι παντού αγιογραφημένοι, σε δυο αγιογραφικές ζώνες. Η πρώτη ζώνη κάτω καλύπτεται από ολόσωμους Αγίους. Στη δεύτερη επάνω απεικονίζονται σκηνές από την Παλιά και την Καινή Διαθήκη, όπως η Γέννηση της Παναγίας, τα Εισόδια της Θεοτόκου, ο Ευαγγελισμός, η Βάπτιση του Χριστού κ. ά.
